Friday, September 25, 2009

ပီေကကေလး

...... ခ်စ္သူေလးေပါ့..
...... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကိုခြဲ
...... ျဖဴလြတဲ့ အသည္းကိုဆြဲထုတ္
..... ကဗ်ာတစ္စညည္းထုတ္ရင္း
...... ကာရံက် တျမံ့ဳျမံဳ့၀ါး
...... အဲဒီေနာက္... .. .
...... ေၾကေပ်ာ့တဲ့ အသည္းကိုျပန္အံ
...... ျဖစ္လိုရာျဖစ္ ထားခဲ့ျပန္ေတာ့
...... ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ဟာ
...... အရသာမဲ့ အျဖဴခံသက္သက္နဲ႔
...... သူ႔စိတ္တိုင္းက်
...... စြန္႔ပစ္ခံဘ၀ေလးျဖစ္သြားတယ္..။

No comments:

Post a Comment