လြတ္ကင္းခြင္႔

အမိေျမ နဲ႔ ေဝးနယ္ျခားေလးတခုမွာ
အမွတ္တရျဖစ္ေစတဲ႔ေန႔စြဲေလးတစြဲမွာေပါ႔...။

သတင္းကၽြတ္
လျပည္႔ညေကာင္းကင္မွာ
မီးပံုပ်ံေတြျမင္မွ
ဘယ္တုန္းကမွမႈိင္းမဝဘူးတဲ႔
ငါ႔ႏွလံုးသာကိုလည္းသတိတရနဲ႔...။

အလွည္႔တေကြ႕႔မွာေျပးထြက္ခဲ႔တဲ႔မင္း
ဒီရင္ကိုဘယ္ေတာ႔မွျပန္မေရာက္နုိင္ခဲ႔ေတာ႔...။

အခ်စ္...အခ်စ္...ဆိုလား
အလြမ္း..အလြမ္း.....ဆိုလား
ခံစားရ.........ဒဏ္ရာ
ရင္ကြဲရ........ေဝဒနာ
ပူေလာင္မႈ ႔ေတြနဲ႔ၾကားဖဴးေနခဲ႔တယ္..။


ဒီေတာ႔..ငါႏွလံုးသားေတာ႔လမ္းေဘးေရာက္မခံနုိင္ဘူး
အရႈံးထဲကအျမတ္နဲ႔ႏိုးထလို႔ျပန္လည္ရွင္သန္ေစမယ္...။

မင္းခြဲလို႕ ကြဲေၾကခဲ႔ေပမယ္႕
ႏြမ္းေျခြရာကပန္း...ေလအလာကိုေစာင္႔ရင္း
လန္းေနႏိုင္ပါေသးတယ္

အသည္းေၾကြ ႏုႏု
ကြဲေၾကလို႕ေသြးေျခဥေနလည္း
ႏွလံုးေသြးမရပ္သေရြ႕
မင္းကိုဘဝဆက္တိုင္မုန္းေနႏိုင္ေသးတယ္
ဆိုတာယံု.............

တိုင္ခ်က္ဖြင္႔လိုက္ခ်င္တာက.........

ဟဲလို....ဟလို..
၃၁ ဘံုမင္းမ်ားရွင္.............
အသည္းေတြစားျပီး
အရင္အတိုင္း.....
ထိုင္ျမည္းေနတာသူပါဘဲ
ေနာက္လူေတြေဘးကင္းေစဖို႔
ကယ္မသနားေတာ္မူပါ...



လတ္
၁၅-၆-၂၀၀၉ (တနလာၤ)